Pesten komt helaas op elke school voor en ook op onze school. Het is een probleem dat wij serieus aanpakken. Daar zijn wel een aantal voorwaarden aan verbonden. Pesten moet als een probleem worden gezien door alle direct betrokken partijen, de leerkrachten, de ouders, de kinderen, de gepeste kinderen, de pesters en de ‘zwijgende’ groep kinderen.

De school heeft een inspanningsverplichting om pestgedrag te voorkomen en aan te pakken door het scheppen van een veilig pedagogisch klimaat waarbinnen pesten als ongewenst gedrag wordt ervaren en niet wordt geaccepteerd.

Los van het feit of pesten wel of niet aan de orde is, moet het probleem bespreekbaar worden gemaakt en regels worden vastgesteld. Als pesten optreedt, moeten leerkrachten, in samenwerking met ouders, dit  signaleren en duidelijk stellingnemen.

Verschil tussen pesten en plagen.
Plagen en pesten worden vaak door elkaar gehaald. Plagen gaat altijd tussen twee mensen die elkaar aankunnen. De geplaagde kan zichzelf verdedigen. Plagen duurt ook kort, is niet altijd bij dezelfde kinderen en is vriendelijk of grappig van aard.
Bij pesten kan een gepest kind zich niet verdedigen. De pester heeft meer of zelfs alle macht. Pesten komt steeds weer terug en is kwetsend bedoeld. Het draait niet alleen om lichamelijk geweld, maar ook om psychisch geweld. Psychisch geweld laat vaak diepere sporen na dan lichamelijk geweld. Het maakt het gepeste kind wanhopig, gefrustreerd en/of moedeloos.

Het specifieke van pesten is dus gelegen in het bedreigende en vooral het systematische karakter.
We spreken van pestgedrag als het daarnaast ook regelmatig gebeurt.